Χωρίς να έχω ανοίξει πάλι κυψέλη μόνος μου, η αγωνία μου ήταν μεγάλη, και φοβόμουν μήπως κάνω κάτι λάθος και τα ενοχλήσω.
Τελικά όλα πήγαν καλά και δεν είχαμε και ούτε ένα τσίμπημα. Έδειχναν πολύ ήρεμες και μου φαινόταν ότι μπορούσα να τις παρατηρώ για ώρες. Σε αυτό συνέβαλε και ο ήρεμος χαρακτήρας του βοηθού μου (σύζυγος).
Είδα ότι δύο μελισσάκια από τα πέντε, ήταν εμφανώς σε προχωρημένη κατάσταση έναντι των άλλων τριών. Σε αυτά τα δύο, είδα πέντε πλαίσια καλυμμένα με πληθυσμό που δούλευε. Γύρω γύρω είχε σφραγισμένο μέλι, σφραγισμένο γόνο, και ασφράγιστο. Δύο πλαίσια είχαν πάνω σε ημικύκλιο σφραγισμένο μέλι λίγο, από κάτω ασφράγιστο μέλι, και τίποτε άλλο.
Και τρία πλαίσια τα είχαν χτίσει κανονικά.
Οι άλλες τρεις κυψέλες είχαν τρία-τέσσερα πλαίσια από όλα, τρία χτισμένα, και είχαν αφήσει από δύο πλαίσια άχτιστα, αλλά με λίγο πληθυσμό πάνω τους που δούλευε.
Μιας και ήταν η πρώτη μου φορά, ενώ είχα κρεμάσει στο λαιμό την φωτογραφική, δεν είχα το κουράγιο να βγάλω καμία. Έτσι περιορίστηκα στο τέλος σε εξωτερικές φωτογραφίες.
Το χωράφι που έχω βάλει τις κυψέλες έχει μέσα πολύ γαϊδουράγκαθο, αλλά μάλλον έχει περάσει ο καιρός του γιατί δεν είδα καμιά μέλισσα πάνω τους. Αντιθέτως, ένα δέντρο λωτού που έχω εκεί, πρέπει να ήταν πάνω του αρκετές χιλιάδες. Γινόταν χαμός.
Οπότε, το ερχόμενο Σαββατοκύριακο έχει καθάρισμα με το τρακτέρ, του χωραφιού.
Έβαλα και ένα βαρέλι κοντά με νερό, του έκανα μια μικρή τρύπα με μια πρόκα, και στάζει πάνω σε μια σανίδα για να δροσίζονται.
Θα βάλω αργότερα και ένα βιντεάκι για να μου πει κάποιος φίλος αν ξέρει, γιατί στα δύο δυνατά μελίσσια, σήμερα που τα παρατηρούσα από κοντά, είχαν βγει οι κοπέλες στην είσοδο και καθόντουσαν.
Καλό βράδυ σε όλους.
Ο βοηθός μου
Τα μελισσάκια
Το δέντρο λωτού
